Seksleven sucks, werk niet bevredigend, te gesloten zijn of te geblokkeerd,
niet blij of open genoeg of juist té open,
verslaafd, te weinig verbinding, gemis van een relatie…
Heel veel mensen raken in tantra geïnteresseerd vanuit een bepaalde onvrede. Er is (of ze zijn) te veel van dit of te weinig van dat en dat moet anders.
Starten vanuit een verlangen naar ‘anders’ is prima; het maakt dat je in beweging komt. Tegelijkertijd is het goed om je te realiseren dat tantra geen zelfverbeteringsproject is.
Jij bent de bron
Tantra gaat over het weer herkennen van je (de) essentie. Van de bron. Van dat wat we allemaal zijn: bewustzijn, liefde, energie. Die bron is oneindig, verbindt alles en iedereen met elkaar en is helemaal perfect. Hier iets aan willen veranderen of denken dat je er iets aan kúnt veranderen; daar kun je eigenlijk alleen maar hard om lachen als je het eenmaal doorziet.
Tegelijkertijd is er natuurlijk meer dan dat. Regelmatig zijn we inderdaad niet zo vrij als we zouden willen. Ervaren we emoties die we lastig vinden. Jaloezie, boosheid, verdriet, je kent het wel. Raken we getriggerd door het gedrag van een ander. Vinden dat we niet genoeg van dit of te veel van dat zijn. Komen we in opstand, gaan we in strijd. We kunnen en willen niet zijn met dat wat er is. HET MOET ANDERS.
Dit alles is er dus óok allemaal, maar al die gedachten, emoties en worstelingen zijn onderdeel van een (aangeleerde) persoonlijkheid die we denken te zijn maar die we niet werkelijk zijn.
Aan je IK werken
Nu kun je best op het niveau van de persoonlijkheid aan jezelf werken. Je kunt jezelf oefenen om assertiever te worden en je grenzen beter aan te geven. Je kunt leren hoe je op een gezonde manier uiting kunt geven aan een emotie. Je kunt leren om een verslaving beheersbaar te maken.
En toch, en toch. Als je denkt dat dit het is waar het werkelijk om gaat, dan heb je het in mijn beleving mis. Bij al deze verbeteringsacties identificeer je je immers met de persoonlijkheid. IK ben niet assertief genoeg en IK moet dat wel zijn. Terwijl die IK helemaal niet bestaat. Dat wil zeggen, op de ‘gewone’ dagelijks niveau van het leven is er een IK die allerlei rollen speelt; een spel dat je gewoon blijft doorspelen als je eenmaal door hebt dat het een spel is. Het jezelf identificeren met al die rollen en zelfbeelden laat je echter los.
‘Ja maar…’ hoor ik sommigen denken. Wat gebeurt er als ik geen waarde meer aan hecht aan mijn rollen en zelfbeelden? Als ik dat allemaal loslaat, gaat het dan niet heel fout met mij?
Loslaten van het werken aan jezelf
Ik geloof van niet. Stel dat ik het zelfbeeld van ‘IK als tantrabegeleider’ steeds meer loslaat, wat gebeurt er dan?
Je zou kunnen denken dat ik dan misschien mijn verantwoordelijkheden als tantrabegeleider vergeet en dat het risico groeit dat ik rare of foute dingen als begeleider ga doen.
Echter, het loslaten van de persoonlijkheid gaat op het spirituele pad als het goed is samen met jezelf steeds meer als ‘de bron’ ervaren. Ga ik in dit proces rare en foute dingen doen? Zeg nooit nooit, want uiteindelijk zijn raar en fout ook maar relatieve begrippen. Maar de kans is juist groot dat ik steeds meer handel in afstemming met alles en iedereen. Ik zit niet meer vast aan bedachte overtuigingen over hoe ik als tantrabegeleider zou moeten zijn, maar aangezien we als mens van nature geneigd zijn tot handelen in afstemming met de bron, zal dát het meest van de tijd gebeuren. Het leven beweegt zich door mij heen, zonder dat mijn ‘ik’ er tussen staat. Ik kan je zeggen: dit is een buitengewoon fijne ervaring.
En toch ook…
Werken we in tantra dan helemaal nergens aan? Jawel, zeker vergeleken met andere non-duale stromingen zijn we in tantra behoorlijk actief.
Zo werken we veel op een fysiek-energetische manier met de bodymind, het systeem van lichaam, gedachten en emoties waar we als mens van vlees en bloed naast onze essentie óok altijd mee te maken hebben. We doen niet alleen stille maar ook actieve meditaties, ademwerk en lichaamswerk en we werken met aanraking. Belangrijk aandachtspunt is wel dat we dit allemaal zo veel mogelijk vanuit liefde en ontspanning doen.
Dus: je weet dat je in wezen onderdeel van de oerbron bent en vanuit liefde, ontspanning en zelfcompassie kijk je naar de laagjes die die bron nog verhullen. En we kíjken niet alleen, we doen ook actief fysiek-energetische dingen om het proces van onthulling of ontsluiering een klein duwtje te geven. Waarbij de uitnodiging dus is om je beoefening níet te doen vanuit frustratie en verkramping (IK MOET VERANDEREN), maar vanuit liefde, ontspanning en zelfcompassie.
Pure Motive
Overigens, een andere manier om het spirituele proces een zacht duwtje te geven is om iedere dag in je meditatie de pure motive uit te spreken. Dat zou je bijvoorbeeld kunnen formuleren als: ‘Ik bewandel het pad (of: moge ik het pad bewandelen) vanuit liefde voor mezelf, vanuit een verlangen om weer te herkennen dat ik niets anders dan de Bron ben en moge ik dit niet alleen voor mezelf doen maar voor alle levende wezens op aarde.’
We starten het spirituele pad bijna allemaal met een unpure (lees: niet-effectief) motive maar al gaandeweg zal dit vanzelf verschuiven. Dit omdat je steeds meer gaat voelen en leven dat je in wezen niet anders dan liefde bent.
