Kun je na 14 jaar relatie nog altijd verliefd zijn op je partner? Ja, dat kan, durf ik op basis van eigen ervaring te stellen.

Maar hoe dan?

Het bekende verhaal is immers: je wordt verliefd maar die verliefdheid kan hoogstens een paar maanden duren.  Dat droevige feit wordt wel altijd gesust met de uitspraak ‘dat er gelukkig iets anders moois voor terugkomt: liefde’. Maar de leuke, speelse verliefdheid van het begin, daar kan je voortaan wel naar fluiten.

In mijn pre-tantraleven was dit helemaal waar. Of laat ik maar gewoon eerlijk zijn: in veel relaties was ik al weg voordat de verliefdheid kon vervagen. Of ik voelde de fade out al aankomen en was al weer op zoek naar een ander.

Maar nu ben ik binnenkort dus 14 jaar samen met Remi en kan ik mezelf nog altijd verliefd noemen. How come?

Zegen én vloek
Allereerst moet ik de boel natuurlijk wel even relativeren. Ik ben niet 24/7 verliefd. Iedereen die mij van dichtbij kent, weet dat ik dol op deze man ben EN dat ik hem soms vervloek. Dat gebeurt op die momenten dat ik de verbinding met mezelf kwijt bent (mezelf = hier: essence nature, mijn essentie, mijn kern, je weet wel, daar waar alles goed is en waar je alles kunt omarmen).

In die momenten van wanhoop vraag ik mezelf oprecht af wat ik in GODSNAAM bij deze man doe en waarom we er niet gelijk die dag nog mee stoppen.

‘We gaan – hoe dan ook – vandaag nog uit elkaar’ zongen Acda en de Munnik zo treffend. Als we nog CD’s in huis zouden hebben, zouden die op zo’n moment door de kamer vliegen.

Tegelijkertijd zijn er dus ook heel veel momenten dat mijn hart nog steeds een heerlijk sprongetje maakt als ik hem zie en ik niets anders kan doen dan hem innig en verliefd te omhelzen. Bijvoorbeeld als hij een van z’n mooie gekleurde overhemden aantrekt. Als ik stiekem vanaf de bank naar hem gluur, terwijl hij, over zijn bril heen turend, geconcentreerd met iets bezig is. Als hij thuiskomt. Als ik naast hem wakker word en we nog even de tijd hebben voor we moeten opstaan. Als hij de douche uitstapt. Als we samen een retreat geven. En ga zo maar door. Zelfs het bijna 24/7 samenzijn in één huis gedurende coronatijden heeft dit gevoel niet weggenomen!

7 principes van ‘eeuwige verliefdheid’
Hoe kun je gedurende een relatie altijd verliefd blijven op dezelfde persoon? Is dat iets bijzonders? Of is het gewoon wat de meeste mensen nog voelen na vele jaren samen zijn? Als ik de verhalen moet geloven niet. Sowieso is 14 jaar samenzijn tegenwoordig al een kunst.

Hoe dan ook, ik ben gekomen tot 7 principes die hopelijk duidelijk maken hoe ik me na al die tijd nog verliefd kan noemen. Ik presenteer ze hier als handvatten. Niet zo zeer om vast te grijpen, maar ter inspiratie voor jouw huidige relatie of voor een nieuwe verbinding in de toekomst.

1. Eer de dynamiek
Een relatie kan, tenzij je allebei verlicht bent (dream on), niet altijd maar pais en vree zijn. Ook bij ons is dat duidelijk niet het geval. Lange tijd dacht ik dat dat echt fout en stom was. Maar intussen begrijp ik de dans van connecting, dis-connecting en re-connecting.

Dit dynamische principe sluit mooi aan bij het tantrische begrip van ‘spanda’: de continue pulserende beweging van het universum. Alles is in feite energie die steeds weer uitdijt en inkrimpt: expansion en contraction.

Connecting en re-connecting vind ik persoonlijk super fijn. De fase van contraction en dis-connecting, daar vind ik geen bal aan. De grote kunst is dus: kan ik ook die fase eren en op die momenten geduld en vertrouwen hebben? Niet altijd makkelijk, maar de hele dynamiek houdt een relatie wél lekker in beweging.

2. Vier de verschillen
Remi en ik zijn behoorlijk verschillend in karakter, energie en constitutie. Zo verschillend dat mensen zich soms afvragen hoe wij een relatie kunnen hebben. ‘Anders zijn’ is af en toe heel k*t, want het vraagt om begrip op te brengen voor dingen die je zelf bijvoorbeeld heel anders zou doen. Maar ja, extremen trekken elkaar aan en ik weet intussen dat een zekere spanning (met plus- en minpolen) ervoor zorgt dat je samen kunt blijven groeien.
Wat hierbij ook helpt, is dat we lang niet alles samen doen. We hebben allebei  onze eigen levens en niet zo veel gemeenschappelijke vrienden. Ook dit maakt dat er een zekere spanning blijft. Nieuwsgierig naar elkaar blijven helpt hierbij wel.

3. Het hoeft niet met verliefdheid te starten
Onze relatie startte indertijd niet met een heftige verliefdheid. We leerden elkaar in een tantra retreat kennen en gingen ‘gewoon’ regelmatig samen mediteren. Pas na verloop van tijd ontstond er méér, hoewel Remi nog lang bleef roepen ‘dat hij niet verliefd was’.
Het voordeel hiervan is dat er geen piekervaring van het begin is waar ik naar terug kan verlangen. Niet dat we het niet fijn hadden samen, maar er is gewoon nooit een niet-te-overtreffen-blinde-halsoverkoppe-liefde-op-het-eerste-gezicht geweest. Voor iedereen die denkt dat een vervullende relatie alleen maar met een intense verliefdheid kan starten: in tegendeel!

4. Ga voor veiligheid én avontuur – vooral in jezelf
In een intieme relatie heb je te maken met de paradox van twee menselijke behoeften. Aan de ene kant zoeken we veiligheid en zekerheid en aan de andere kant willen we avontuur, spanning en vrijheid. Ik weet uit ervaring hoe lastig het kan zijn om dit bij één persoon te vinden, helemaal als je ook samen kinderen krijgt.
En toch is het mogelijk.

De belangrijkste sleutel hiertoe is volgens mij dat je de veiligheid én het avontuur vooral in jezelf weet te vinden. Dit kan zeker te maken met ervaringen in je kindertijd. Zelf heb ik een fijne jeugd gehad, waarin er veiligheid was én waar ik gestimuleerd werd om in vrijheid te experimenteren. Het zou kunnen dat ik daarom beide zaken tegelijkertijd kan ervaren. In ieder geval ben ik blijkbaar in staat om me helemaal veilig te voelen bij deze man én om tevens de nodige spanning en aantrekkingskracht te blijven ervaren.

Als je merkt dat je grote moeite hebt om een gevoel van veiligheid in jezelf te ervaren en/of dat je juist moeite hebt om het avontuurlijke stuk in jezelf te leven, dan is er mogelijk wat innerlijk werk te doen.

5. Blijf een mysterie voor elkaar
Wat verder zeker ook helpt, is dat ik met een man ben die behoorlijk mysterieus te noemen is. Ja, deels houdt hij van vastigheid en sommige dagelijkse gewoontes kan ik volledig voorspellen (en soms vervloeken). Maar andere dingen maken hem in zekere zin ongrijpbaar. Zo weet ik bijvoorbeeld nooit of hij die dag met mij wil vrijen. Dat is soms frustrerend, maar tegelijkertijd houdt het de boel absoluut spannend.

Wel heeft dit mooie mysterie ook een andere kant. Zoals Esther Perel het laatst in een podcast zei: enige vorm van ‘eenzaamheid’ is inherent aan een relatie omdat de ander in zekere zin altijd een mysterie blijft. We kunnen in een relatie beter niet als doel hebben om nooit meer eenzaam te zijn omdat dit op een bepaalde manier onvermijdelijk is.

6. Leef samen in vrijheid
Zonder dat het ooit een formele keuze is geweest, hebben Remi en ik een open relatie. Dit houdt in de praktijk in dat vooral ík soms een ander ontmoet, aangezien ik meer behoefte heb aan afwisseling en avontuur. Omdat Remi eigenlijk geen jaloezie kent, is dit ook nauwelijks een issue.

Het feit dat anderen verlangd en ontmoet mogen worden, zorgt voor een enorme ontspanning. We zijn niet elkaars bezit en we mogen van het leven genieten. Dat is vaak met en van elkaar, maar soms misschien ook even met een ander.

Overigens ben ik ook weer niet van de volledige polyamorie, in de zin van gelijkwaardige relaties met meerdere mensen hebben. Er is voor mij wel degelijk één hoofdrelatie, deze dus, die bovenaan staat. Contacten met anderen dienen deze relatie ten goede te komen, bijvoorbeeld door de energie die we met een ander kunnen ervaren, op een fijne manier mee naar huis te nemen. Het komt niet veel voor maar het kán wel en dat is echt een zegen.

7. Eer en cultiveer je eigen ‘aliveness’
De allerbelangrijkste verklaring die ik zelf voor mijn blijvende verliefdheid heb, is dat mijn eigen innerlijke levendigheid, mijn levensenergie mede door tantra helemaal wakker is geworden. De energie van verliefdheid die je ook wel aliveness kunt noemen, is voor mij gemakkelijk toegankelijk. Daarbij moet ik wel toegeven dat ik van jongsafaan al gemakkelijk verliefd werd, dus het was eigenlijk al nooit ver weg.

Wel voelde ik het vroeger nooit lang voor één persoon en nu dus wel. Een ander verschil met vroeger is dat ik mezelf indertijd in een verliefdheid altijd een eind kwijt raakte. Nu ben ik verliefd én gegrond in mezelf. Misschien kan ik dat een volwassen manier van verliefd zijn noemen?

Tot slot
Is eeuwige verliefdheid nou iets wat altijd nagestreefd moet worden? Nee hoor, er zijn vast genoeg mensen die helemaal genoegen nemen met een rustige vorm van liefde. Of met alleen vriendschap. Of met een geoliede machine waarmee het gezin goed draaiende gehouden wordt.

Zelf ben ik alleen niet voor niets een tantrika die zowel shiva (stil bewustzijn) als shakti (energie, beweging) omarmt. Ik geniet van veiligheid en zekerheid én hou van speelsheid, afwisseling, avontuur en een vleugje spanning. Beide kanten in een relatie (of soms even daarbuiten) kunnen ervaren, is iets fantastisch waar ik zeer dankbaar voor ben.

Intussen in 2024…
Intussen is het 2024 en het mooie is: iedere letter uit deze blog onderschrijf ik nog altijd ten volste. We zijn een paar crises verder, zijn daar ook weer helemaal uitgekomen en ja ik ben nog steeds van tijd tot tijd helemaal verliefd op deze zelfde man…