Ben jij een van de mensen die emoties als boosheid, angst of verdriet ervaart rondom het feit dat de PVV de grootste partij is geworden en waarschijnlijk gaat regeren in een rechts kabinet?
In deze blog deel ik een paar inzichten en technieken uit (klassieke) tantra die je wellicht wat kunnen helpen.
Eigen werk eerst!
Het kan goed dat je op dit moment de neiging voelt om naar anderen te kijken en te wijzen. Toch heb je vooral zelf ‘werk’ te doen.
Neem allereerst de tijd om bewust te voelen wat er in jou geraakt wordt (zorg, angst, boosheid, verdriet) en kijk of je die emoties kunt ‘verteren’. Dat wil zeggen: voel ze bewust, laat ze toe en laat ze stromen. Dat kan met een luidruchtige release, maar evengoed innerlijk in stilte. Laat het verhaal gaan, voel de sensaties bewust in je lijf en adem diep in en uit. Als je alles helemaal toelaat, zal het vanzelf ook weer rustiger worden.
Dit verteren van je emoties kan eerst onzinnig lijken, maar toch: dóe het. In klassieke tantra heet deze techniek de Emotional Digesting. Je doet dit bij voorkeur 10 minuten per dag (ook als er geen moeilijke verkiezingsuitslagen zijn trouwens…). De Nadi Shodana is een andere mooie meditatie (of: pranayama) waarbij je zowel overtollige yang-emoties (boosheid) als yin-emoties (angst) opschoont. Het maakt je energielichaam vrijer en opener waardoor er ook weer meer ruimte kan komen voor…. liefde en compassie.
Liefde en compassie
Dat is namelijk het volgende wat je kunt doen: het cultiveren van liefde en compassie. In dit geval voor de mensen die eerder neigen tot denken en voelen in afgescheidenheid (wij-zij-denken). Ze hebben mogelijk het gevoel dat hun ‘ik’ wordt bedreigd en dat moet beschermd worden, bijvoorbeeld via het idee van ‘eigen volk eerst’. Ik zie dat als een overlevingsstrategie waar mensen over het algemeen niet bewust voor kiezen, het overkomt ze. Kun je dit zo zien en hier compassie voor opbrengen? En kun je dat doen zonder jezelf (als tantrika, bewustlevend persoon…) erboven te plaatsen? We reageren namelijk állemaal regelmatig vanuit overlevingsstrategieën. Het vraagt enige nederigheid, geen arrogantie.
Wellicht kun je ook compassie opbrengen voor het feit dat we onszelf als mens zo gemakkelijk identificeren met (een van deel van) onze persoonlijkheid, waaronder nationaliteit of geloof. Andere mensen laten inzien dat dit allemaal maar mindcreated concepten zijn, dat nationaliteiten en landsgrenzen niet écht bestaan en dat we uiteindelijk allemaal hetzelfde bewustzijn zijn, is waarschijnlijk een brug te ver. Dus zit er niks anders op dan je bewust te zijn van je éigen identificaties. Ga jij jezelf nu bijvoorbeeld neerzetten als een linksgeoriënteerd, spiritueel persoon die het allemaal beter weet, die wél zorg voor de aarde, het klimaat en de medemens in nood heeft? Als je je heel sterk met zo’n zelfbeeld gaat identificeren, zal dat nog steeds tot (innerlijk) lijden en wij-zij denken leiden. Geen échte verbinding dus.
Leef je eigen waarden
Tegelijkertijd kun je wel degelijk je eigen waarden voelen en die ten volste leven. Laat de mensen van kleur in jouw omgeving weten en voelen dat ze voor jou helemaal welkom zijn en dat hun aanwezigheid in de samenleving waardevol voor je is. Dat jij niet zo strikt in landsgrenzen, nationaliteiten en religies denkt. Wetende dat problemen zoals criminaliteit of extremisme waarschijnlijk niet opgelost worden als we mensen het gevoel geven dat ze niet welkom zijn en er niet bij horen. Dit leidt eerder tot het tegenovergestelde. Dat wil overigens niet zeggen dat er geen straffen mogen zijn of dat we geen aandacht moeten besteden aan problemen op straat. Maar alleen inzetten op keiharde jurisprudentie, het is echt de vraag of dat op de lange termijn werkt.
Ga verder ook door met jouw inzet voor milieu en klimaat en een liefdevolle wereld voor mens en dier. Laat je stem horen als we samen de straat op gaan om te laten zien dat wij voor onderlinge liefde en verbinding gaan. Dat moment gaat er vast komen. En doe alles waarvan jij denkt dat het bijdraagt aan een duurzame en liefdevolle wereld.
Ikke ikke ikke
Overigens hoef je niet per se heel ruimhartig naar anderen te zijn om je vraagtekens bij de visie van de PVV te zetten. Ook als je in ‘ikke ikke ikke’ denkt (en dat doen we allemaal op onze eigen manier en op onze eigen momenten) maar vervolgens wel iets verder vooruit kijkt dan alleen naar het komende jaar.
Dan besef je je immers dat we migranten in tijden van vergrijzing keihard nodig gaan hebben en dat die trouwens ook nu in tal van banen zo veel betekenen voor ‘jouw’ land. En niet alleen in banen, maar ook in het leven van bijvoorbeeld waarden als gastvrijheid en gemeenschapsdenken, welke zo’n mooi voorbeeld kunnen zijn voor veel autochtone Nederlanders…
Of denk even aan de mogelijkheid dat we zelf over een paar decennia klimaatvluchtelingen zijn geworden omdat de zeespiegel toch iets harder steeg dan gedacht, mede omdat we bepaalde maatregelen maar uit bleven stellen.
Vertrouwen
Een laatste stap is denk ik het cultiveren van vertrouwen. Vertrouwen in het feit dat alles gaat zoals het gaat en dat deze verkiezingsuitslag maar een minuscule rimpeling is in de totale universum-oceaan. Wetende dat er soms eerst krachten van de ene kant moeten komen, om vervolgens weer een andere wind te laten waaien. En dat we ‘het grotere plan’ toch nooit écht zullen begrijpen. Vertrouwen dat als je zelf liefde uitstraalt, dat je dat ook terugkrijgt. En dat je in je eigen leefomgeving zo veel kunt betekenen voor anderen. Wees zelf het licht waar je naar verlangt.
Hij speelt ook maar een rol…
Vanuit de visie van non-dualiteit is er nog veel meer te zeggen, maar ik wil uitkijken voor een spiritual bypass. Toch kunnen we vanuit deze visie zien dat ook Geert Wilders niet écht bestaat, hij speelt maar een rol – net als wij allemaal. Een rol die hij niet eens zelf gekozen heeft. Een rol waarin hij – net als alle andere mensen – zo goed mogelijk probeert om zijn behoeften vervuld te krijgen. We’re all trying to get our needs met, in the best way we can. Meer of andere mogelijkheden heeft hij blijkbaar op dit moment niet. Pijnlijk, maar het is wat het is. Voor nu.
Vanuit de non-duale visie bekeken zien we tevens dat ook Geert ten diepste niets anders is dan een vorm van bewustzijn, hetzelfde bewustzijn dat jij en ik zijn. Dat is wellicht moeilijk om te zien of te accepteren, maar het ontkennen ervan brengt ons zeker niet dichter bij de liefde en verbondenheid waar we allemaal zo naar verlangen. En ja ook Geert verlangt daar naar, ook al zie je dat nu misschien niet direct.
All that is out of balance,
is yearning to be in balance.
In truth, it is all Love,
or a calling for Love.
So when one comes to you with anything but Love,
know that they are just calling for Love
(Calling for Love, Fantuzzi)
Doe het maar!
Ik zeg: Geert, ga het maar doen. Na al die jaren vechten mag je nu zelf gaan ontdekken hoe het is om in een kabinet te zitten en te moeten samenwerken. Hoe het is om concessies te moeten doen, terwijl je achterban wellicht iets anders van je verwacht. Wellicht mag je zelfs gaan ervaren hoe het is om de verantwoordelijkheid te moeten dragen om een heel land te vertegenwoordigen.
Ik hoop dat je strenge beveiliging het toestaat om ook dat land letterlijk in te gaan. Om allerlei mensen uit de samenleving te kunnen spreken. Dus ook de Marokkaanse jongens die volgens jou het beste gelijk weggestuurd moeten worden. De mensen die een TBS maatregel opgelegd hebben gekregen (want die maatregel wil je afschaffen, heb ik begrepen). Evenals de mensen die een oorlog zijn ontvlucht en hier dankbaar een nieuw bestaan hebben kunnen opbouwen. Een van die mensen kan trouwens zomaar degene zijn die als arts op een dag aan jouw ziektebed staat, als het een keer minder goed met je gaat, en aan wie jij dan het vertrouwen op een juiste behandeling mag schenken. It’s just one world, you know.
Ik wens je ongelofelijk veel wijsheid en liefde toe.
