Remi en ik gaan een paar dagen weg, naar een hotelletje aan zee. Al een paar dagen van tevoren ben ik echter in een buitengewoon slecht humeur en de eerste dag van ons uitje wordt dat alleen maar erger. Ik irriteer me aan van alles en nog wat, bijvoorbeeld aan het feit dat hij bij het diner éerst alle frieten uit het bakje eet en daarna pas aan zijn – intussen lauw geworden – hoofdgerecht begint. Omgekeerd doe of zeg ik weer allerlei dingen die hém irriteren. Van een bewust en liefdevol tantrakoppel is echt even geen sprake. Ik merk dat ik totaal niet in verbinding met mezelf (of, zoals ik het in workshops altijd benoem, ‘essence nature’) ben, maar ik ben zo sterk getriggerd dat die constatering daar niets aan verandert.
Hoe het uitje uiteindelijk is afgelopen, lees je zo. Maar laat ik even een gek sprongetje maken.
Intussen ben ik nu zo’n 20 jaar zelfstandig ondernemer, waarvan 11 jaar vanuit Bliss Your Body. Dit ervaar ik als een grote zegen. Ik heb een enorme vrijheid en kan mijn werk helemaal inrichten zoals ik zelf wil. En omdat mijn werk tevens mijn passie is, heb ik natuurlijk helemaal mazzel. Ik zou niet anders willen.
Toch zit er ook een keerzijde aan dit verhaal. Werk en privé lopen al snel door elkaar heen. En als je werk je passie is, dan denk je heel gemakkelijk dat dat helemaal niet erg is. Dat ene mailtje op zondag kan wel even beantwoord, dat appje vlak voor het eten ook nog wel. Ergens moet er nog even een offerte voor een locatie bevestigd, een factuur gemaakt, een ticketshop gecheckt, een vraag van een geïnteresseerde beantwoord, een evenement aangemaakt of een assistent gezocht. Voor je het weet ben je zeven dagen per week altijd érgens op de dag wel met werk bezig. Al helemaal weinig beperkingen zijn er als je geen kinderen hebt of als je kinderen – zoals bij mij – intussen de deur uit zijn. En naast al dit administratieve werk zijn er natuurlijk al die workshops en retreats en met name bij de retreats gaat het werk los van die 6 of 7 uur slaap per nacht eigenlijk continu door.
Lange tijd heb ik geroepen dat dit alles geen enkel probleem voor mij was. Mijn werk is immers mijn ziel en zaligheid en het voelt gewoon niet of nauwelijks als werk. En toch heb ik deze dagen gevoeld hoe belangrijk het is dat je als ZZP-er ook regelmatig NIET WERKT. Hoe mooi of fijn of heerlijk je je werk ook vindt.
Het grote belang van ontspannen en niets-doen
Een eerste belletje ging rinkelen toen ik mijn tantraleraar Hareesh weer eens hoorde uitleggen hoe belangrijk momenten van ontspanning en niets-doen in je leven zijn. In zijn ogen is dit zelfs zo belangrijk dat wanneer je weet dat die ontspanning er niet of te weinig is, dat dan je sadhana (meditatie practice) gewoon geen nut heeft. Eérst moet er voldoende mate van ontspanning in je leven zijn en dán pas kan je sadhana vruchten afwerpen. Aha.
Een tweede inzicht kwam tijdens de stiltedag die ik een week geleden deed. Daar kwam ik me toch ontspannen en verzacht van thuis. Maar toen ik merkte dat dat binnen twee dagen weer helemaal omgeslagen was, kon ik voelen wat het constant werken (hoe leuk dat werk ook is) met me doet.
Want eerlijk is eerlijk, door iedere dag wel iets van werk te doen, sta ik toch een soort van constant ‘aan’. Nu hou ik er van om bezig te zijn en ‘aan te staan’, maar ineens kon ik voelen hoe belangrijk het is om mezelf ook regelmatig ‘uit te zetten’. Ook iets met het zenuwstelsel, weet je wel…
Voor mij is het lastig om mezelf ‘uit te zetten’ als ik thuis ben en daarom was dit meerdaagse uitje naar zee ook zo welkom. Maar natuurlijk kan dit uiteindelijk ook gewoon thuis. Computer uit, laptop uit en telefoon op stil. Voor mij werkt het bijvoorbeeld goed om naast mediteren ook een roman te gaan lezen. Dat helpt me om echt even naar een andere wereld te gaan.
Hoe liep het af?
Uiteindelijk werd het uitje nog heel fijn. Maar dat duurde echt wel een tijd. Pas in de loop van de tweede dag (en we hadden maar 2,5 dag), na een hele lange stiltewandeling door een prachtig natuurgebied, voelde ik dat ik gezakt was. Intimiteit kon daarna vorm krijgen door eerst lange tijd meditatief samen in- en uit te ademen. En een heerlijk diner (zonder frieten, dat scheelde ha ha) maakte het compleet. Ik kon weer vanuit rust, acceptatie en liefde naar Remi en naar mezelf kijken.
Het was door de ontspanning dat ik weer in mezelf kon zakken. Of was ik eerst in mezelf thuisgekomen en kwam de ontspanning dáardoor? Dat kip-ei verhaal heb ik nog niet helemaal uitgedokterd. Maar leerzaam was het allemaal wel.
Conclusie: regelmatig een dag écht niet werken (ja, die vrijdag/zaterdag/zondagsrust in diverse religies is er niet zonder reden) en af en toe een weekendje er helemaal tussenuit. Zo staat voor morgen de sauna nog in de agenda en voor komende maand een weekendje yin yoga met mantrazingen gepland.
Soms kan ik denken dat ik heel belangrijk werk doe en dat ik niet gemist kan worden. Wha ha. Bull shit. Werk kan prima losgelaten worden en ik word die paar dagen helemaal niet gemist. Heman van Veen zei ooit eens in een sketch: ‘Zonder jou draait alles zonder jou’. En zo is het maar net.
