Deze week kreeg ik met een knipoog (‘voor wie het niet luxe en decadent genoeg kan’) de link doorgestuurd naar een ongetwijfeld heerlijke tantraretreat op een wel heel bijzondere locatie.
Te weten: een luxe jacht rondvarend op zee, ergens in midden-Europa.
Een dure grap uiteraard, dus voor de minder bemiddelde tantrika een onbereikbare droom. Maar dat mag natuurlijk; ieder z’n doelgroep!
Al snel las ik echter een kritische noot op facebook van iemand (toevallig een bekende) over het sterk vervuilende karakter van zo’n jacht. Daar had ik nog niet aan gedacht. Eerlijk gezegd weet ik niet hoe vervuilend zo’n schip precies is en hoe erg het is in vergelijking tot een retreatcentrum op land. Maar ik wil best geloven dat een schip milieu-onvriendelijker is dan een ‘gewone’ locatie (zo niet, organisatoren, laat horen hoe het zit!).
De top 5 van luxes om los te laten
Bovenstaande bracht mij wel toch weer bij de vraag hoe wij als organisatoren én deelnemers in de spirituele sector (tantra, meditatie, yoga etc.) bij kunnen dragen aan een duurzame wereld.
Want we kunnen prachtige ervaringen op ons kussentje of onze mat hebben en zo meer en meer bewust en in de flow gaan leven. Maar dat ontslaat ons niet van de plicht om er ook concreet voor te zorgen dat deze aarde in de toekomst nog een prettige plek blijft om te wonen. En we weten dat de meeste van ons zich in een geprivilegieerde omgeving bevinden waarin een tandje minder nog steeds heel fijn en goed is.
Transformeren naar een ander (consumptie)gedrag is wat we ALLEMAAL de komende jaren te doen hebben. Bedrijven én particulieren.
Daarom hieronder mijn top 5 van luxes die we volgens mij als tantrika’s hebben los te laten….
1. Die perfecte idyllische locatie in een tropisch land
Op nummer één staat voor mij de locatie van tantra- en yogaretreats.
Er waren tijden dat ik – samen met vele anderen – in één jaar tijd naar tantraretreats en -festivals op Ibiza én in India vloog en dat ik dat heel gewoon vond.
Zo’n zes jaar geleden wilde ik zelfs ook een eigen retreat in Griekenland organiseren (het universum hielp mij: die groep kwam bij lange na niet vol en het feest ging niet door). Het idee was: Nederland is saai en hoe fantastisch is het als je zeker weet dat het mooi weer is, de natuur anders is dan thuis en …. uh, de andere argumenten weet ik eigenlijk niet meer.
Volgens mij hadden we de overtuiging dat een bijzondere, verre locatie onze beleving van tantra (yoga, meditatie) absoluut zou versterken. Op dat punt mogen we met beide voeten op (een vernielde) aarde terugkomen. Tantra gaat er juist over dat je kunt zijn met alles wat er is. Ja, ook in die ‘saaie’ Nederlandse natuur, de kou en je verzopen tentje op het festivalterrein (oké, kuch, dat is dus wel de reden dat ik nooit in een tentje op een festival te vinden ben)…
Dus ja, hoewel een mooie omgeving natuurlijk heerlijk is, moet ik toch zeggen: get real mensen. De tijd van even het vliegtuig pakken naar een tropisch oord voor een of andere fijne retreat die óok gewoon in Nederland had kunnen plaatsvinden, is gewoon voorbij. Want als het een Nederlandse retreat is, gaan er dus zo’n 25 Nederlanders het vliegtuig in. Dat voelt toch als behoorlijk klimaat-asociaal.
Zolang vliegen milieuvervuilend is, zul je mij dit soort retreats elders niet zien organiseren. Promised. Ook aanvragen om workshops te komen geven op internationale festivals weeg ik zorgvuldig af en wijs ik – als het niet met de trein te bereizen is – eigenlijk altijd af.
Ik hoop dat mensen met een retreatcentrum op een idyllische plek elders in de wereld tot een transformatieproces kunnen komen waarbij er naar gestreefd wordt om zo veel mogelijk voor een lokale markt te werken.
En goed nieuws voor iedereen die een retreatcentrum in Nederland heeft: de komende jaren neemt de vraag alleen maar toe!
2. De luxe van in je eentje in de auto
Ook als we met onze retreats gewoon in Nederland blijven, hebben we te maken met heel wat reisbewegingen. En ja, de auto heeft dan toch vaak de voorkeur. Alleen al omdat je als deelnemer vaak zo het een en ander mee te nemen hebt aan kleding, handdoeken en beddengoed. Om over de spullen van de organisator nog maar even niet te spreken (mijn stationwagon zit standaard proppievol).
Als organisator kun je het samenreizen stimuleren door van tevoren mensen met elkaar in contact laten komen. Zelf heb ik een google-docs document waar mensen in kunnen aangeven of ze een lift aanbieden of zoeken. Laatst vergat ik bij een dagworkshop deze optie te noemen. Dat was heel jammer: er bleken meerdere mensen uit Limburg te komen die prima samen hadden kunnen reizen.
Verder zat ik onlangs te denken aan het hanteren van verschillende prijzen. Als je met het OV of op de fiets komt, krijg je een kleine korting. Hoe zou dat vallen?
Een andere optie is dat we als aanbieder minder spullen vragen om mee te nemen. Zorgen dat er beddengoed is, handdoeken beschikbaar stellen en niet al te veel verschillende kledingsetjes. Een kleinere tas vergemakkelijkt het reizen met het OV immers…
3. Vlees en vis op het menu
Op dit punt scoren we in onze spiriwiri-sector denk ik al goed. Je zou je tegenwoordig toch rot schrikken als je bij een tantra-, meditatie- of yogaretreat ineens bakken met vlees of vis voorgeschoteld zou krijgen. Meestal is het eten vegetarisch, soms ook vegan en voor zo ver mogelijk qua kosten ook biologisch.
Dus op dit punt kan ik zeggen: ga zo door!
4. Die lekkere lange douche
Op de locatie waar ik vaak huur, werd me eens verteld dat sommige mensen in een tantraretreat de neiging hadden om heeeeeeel lang te douchen. Tja, we kennen het allemaal wel, zeker als het buiten koud is: zooo heerlijk, die warme douche. Maar ook dit is intussen heel erg ’twintigste eeuw’.
Sinds vorig jaar vraag ik mensen om op de locatie net zo energiebesparend bezig te zijn als thuis. Dus niet denken: oh, hier betaal ik niet, dus ik kan langer blijven staan. Indirect betaal je immers wel…
Dat betekent: kort (of koud…) douchen en de verwarming op de kamer alleen aan als je er ook echt bent.
5. Een sfeervolle ruimte
Een lastige vind ik zelf de sfeer in de zaal. Daar lijk ik nog niet echt op te willen inleveren. Denk aan al die waxinelichtjes met het aluminiumkuipje. De kerstlichtjes. Sowieso de verlichting. En daarnaast de warmte. Of in de zomer juist: de koelte.
Heb ik ook hier een overtuiging te onderzoeken, namelijk dat tantra pas echt beleefd kan worden als de zaal sfeervol is ingericht en de juiste temperatuur heeft? Of is het juist de uitdaging om ook in een koude ruimte onder een TL-lamp tot extatisch ontwaken te mogen komen…?
Tips welkom
Ik ben heel benieuwd welke mogelijkheden ik hier nog over het hoofd heb gezien en tot welke creatieve ideeën jij kunt komen. Dus kom maar door met die tips, of het nu specifiek voor Bliss is voor meer in het algemeen.
PS – Triangle of Sadness
Overweeg jij misschien toch die tantraretreat op dat jacht te gaan doen? Ga dan wel eerst even de film Triangle of Sadness kijken. Veel plezier :)!
Hoi Wendy,
ik heb je bericht met plezier gelezen. Fijn dat je dit onder de aandacht brengt.
Ik ben niet zo van over de wereld vliegen om retraites te volgen. In Nederland hebben we voldoende bewuste mensen die het doorgeven.
Ik ben wel een reiziger net een camper. En neem mee om medereizigers te vragen om samen te gaan.