Het is bijna kerst en de afgelopen weken heb ik hier best wat mensen over horen zuchten. In de Volkskrant van zaterdag stond ook al dat stress in de decemberweken een veel voorkomend verschijnsel is. Dus… we hebben vakantie, maar we kunnen niet ontspannen?

Ai ai die decemberstress…
Zelf herinner ik me heel wat jaren met decemberstress. Zeker met drie jonge kinderen, waarmee we allereerst de sinterklaastijd hadden te overleven. Vervolgens waren er met kerst meerdere ouders die we wilden bezoeken, was er de beslissing of we (opnieuw) aan kado’s zouden doen (en zo ja, hoeveel dan en hoe duur), maar ook bij wie we op welke kerstdag zouden zijn, wie er voor het eten zorgde en welk eten het dan ging worden. Wel of niet uit eten? Wel of geen vlees? Wel of niet overdadig?

Vervolgens moest iedereen op de feestdagen zelf in de juiste kleding gehesen worden, moesten de juiste spullen ingepakt en diende het geheel bij voorkeur toch wel in harmonie te verlopen. Ik herinner me tevens een vorm van (onbewuste) stress om ‘goed voor de dag te moeten komen’: met mij is alles goed, werk gaat goed, het opvoeden van drie kinderen gaat doet en ja hoor, de relatie gaat ook goed (al kwam die scheiding er uiteindelijk toch). Jaaaah,  we kunnen ons heel druk maken over van alles en nog wat. En dan waren wij nog niet eens christelijk, dus over wel of geen kerkbezoeken hoefden we het dan weer niet te hebben.

Gisteravond keek ik de (overigens matige) kerstfilm Kerstappels, met de crew van de (wel heerlijke) serie Oogappels. Ook daar kwam een tamelijk deprimerend beeld van de kerstdagen naar voren. Natuurlijk met een vleugje humor, maar toch…

Dat moet toch anders kunnen?

Een tantrische kerst
Als tantrika heb ik zitten invoelen wat het betekent om de feestdagen – en dan vooral kerst – op een tantrische manier door te brengen.

Mogelijk denk je hierbij als eerste aan iets met goddelijke seks. Als je geluk hebt, zit seks er met de kerst óok in. Mits je een partner hebt dan wel een partner hebt die ook zin heeft en mits de stress, de alcohol of ander gedoe niet in de weg zitten. Eerlijk gezegd denk ik dat de kans op géen seks tijdens de kerst groter is :).

Een andere optie is dat je bij een tantrische kerst denkt aan een sensuele massage-uitwisseling onder de kerstboom met je schoonmoeder of met die ene oom die er ook bij gaat zijn. Uh, nee, die had ik zelf niet echt als optie staan.

De meeste inspiratie voor kerst haal ik geloof ik toch uit het spirituele, non-duale aspect van tantra.

Non-duaal samenzijn
Want hoe zou het zijn als we de feestdagen in een staat van non-dualiteit kunnen doorbrengen? Oftewel, die staat van zijn waarin er flow in plaats van strijd is. Waarin je vooral rust en acceptatie ervaart. En waarin je nauwelijks tot niet gehinderd wordt door strategische neigingen van het ego om vast te grijpen (‘kerst móet er zo en zo uitzien’) dan wel weg te duwen (‘maar dát en dát wil ik vooral NIET’).

Ik zou denken, dat is best in lijn met de kerstboodschap van Jezus (voor zover ik die ken)…

Laat acceptatie de eerste belangrijke sleutel tot een ontspannen decembermaand zijn. Hoe fijn is het als we een houding van acceptatie naar onszelf en onze eigen onvolkomenheden hebben. Dat we de mensen om ons heen accepteren zoals ze zijn (pfff, niet altijd makkelijk binnen je familie). En helemaal fijn natuurlijk als dat andersom ook gebeurt. Hoewel, het is ook heel boeiend om te kijken wat er in jou gebeurt als je zelf je best doet om iedereen te accepteren zoals ie is, maar je vervolgens de oordelen van (bepaalde) familieleden in je nek voelt hijgen. Kan het gewonde kind in jou dan toch plaatsmaken voor een liefdevolle volwassene?

Authenticiteit lijkt me een andere sleutel tot ontspannen feestdagen. Hoe heerlijk is het als niemand zich anders voor hoeft te doen dan hoe hij of zij is of zich voelt. ‘Nee, het gaat eigenlijk niet zo goed met mij’ – kan dat ook gezegd worden? Hoe is het als niemand zich verplicht voelt om de schone schijn op te houden? Alles is gewoon zoals het is en in dat feit rusten we.

Go with the flow is nog weer een andere. Blijkt de slagroom toch niet gekocht te zijn, dan geen stress maar bedenken wat er dán in de koffie of op het toetje kan. Hier en daar een gesprekje, een knuffel of gewoon even niets hoeven zeggen of doen. Simpelweg ‘zijn’ met de beweging die zich aandient. Vanuit deze staat-van-zijn kunnen er ook tijdens kerst, ook met je eigen familieleden, bijzondere ontmoetingen plaatsvinden. En voel je op een gegeven moment dat het genoeg is, dan vertrek je (of… maak je duidelijk dat het tijd is voor anderen om te vertrekken).

Tot slot ook nog even praktisch: volgens mij is het verstandig om de alcoholconsumptie binnen te perken te houden evenals het aansnijden van gevoelige onderwerpen. De tijd dat vaccinaties en coronamaatregelen tot verhitte discussies leidden, lijken voorbij, maar ook andere politieke en maatschappelijke issues mogen met kerst lekker met rust gelaten worden. Gewoon praten over het hier en nu of desnoods… nou ja, over de prestaties van ‘ons’ voetbalelftal op het WK dan maar?

Lekker relaxed
Al met al zijn mijn eigen decemberweken de laatste jaren behoorlijk rustig geworden. We kijken wat er mogelijk is en gaan min of meer mee met de flow die zich aandient. Als ik geen impuls voel om een boom te kopen, koop ik geen boom. En anders wel. Mijn ouders zien ons graag komen, maar als dat niet zou lukken, geen man over boord. Hetzelfde probeer ik richting mijn kinderen uit te stralen. De onderlinge relaties in onze familie zijn misschien niet perfect, maar zorgen ook niet voor spanning.

Dit jaar komen we met mijn ouders, mijn broer en onze gezinnen op 24 december samen. Deze verjaar-dag van mijn oma was voor haar altijd een ‘moeilijke’ dag. We horen het haar nog zeggen: ‘Niemand komt op mijn verjaardag want iedereen moet boodschappen doen’. Wat niet waar was, want wij kwamen heel vaak wél. Nu ze onlangs overleden is, komen we ter nagedachtenis van haar juist op deze dag bij elkaar. Eerste kerstdag bestaat vervolgens uit een koffiebezoekje bij de (reeds op leeftijd zijnde) ouders van Remi en tweede kerstdag gaan we heerlijk samen naar de sauna. Het nieuwe jaar luiden we vervolgens in tijdens een yoga retreat waarbij ik mogelijk voor het eerst van mijn leven in zo’n afgrijselijk ijsbad ga zitten. Als je in het nieuwe jaar niets meer van mij hoort, dan weet je dat dat ijsbad – zoals ik altijd al vreesde – inderdaad stervenskoud was.

De kans echter dat ik ook in het nieuwe jaar weer vrolijk allemaal mooie tantragroepen sta te begeleiden, is wel een stuk groter. Graag tot dan!

Disclaimer!!!
Misschien denk: ja ja, leuk concept, zo’n non-duale tantrische kerst. Maar hóe dan? Of je stapt na dit verhaal vol goede voornemens de feestdagen in maar moet na de kerst concluderen dat het toch echt allemaal heel anders is gegaan.

Tja, non-dualiteit dwing je niet af. Het kan spontaan ontstaan, maar meestal is het het resultaat van een langdurig spiritueel pad.

Uiteraard wens ik jou heerlijke kerstdagen en een prachtig 2023.

Mocht het anders gaan? Wees dan vooral compassievol naar jezelf, tijdens al die momenten dat je jezelf (of anderen) even helemaal voelt afglijden naar diepe ego-afgronden. You’re not alone in this :).
En ondertussen maar gewoon zo veel mogelijk genieten van het pad dat je bewandelt, met al die ups en ook de downs…

1 antwoord
  1. Marieke Venselaar
    Marieke Venselaar zegt:

    Leuke blog, dankjewel!

    Heerlijk he, om ouders te hebben die geen druk opleggen? Dat maakt de kerst en de eventuele voorstress een stuk minder.

    Mooie dagen, een fijn saunadagje en een gezond en liefdevol 2023 toegewenst. ♡

    Veel liefs, Marieke

Reacties zijn gesloten.